حرکت دوار

صداهایی که تو سرمه، یه سریشون علیه خودمه، یه سریشون علیه محیط. حذف کردنشون خیلی سخته. چون مغز اونقدر تو حالت بقا بوده که «احتیاج» داره به آنالیز دائم برای اینکه در شرایط استرس زای بعدی، بتونه درست حاضر بشه و از تکرار تجربه های بد جلوگیری کنه یا تجربه های بدِ آینده رو قابل تحمل و هندل کنه. از صداهای توی ذهنم خسته شدم. از حالت بقا خسته شدم. میدونم تنها چیزی که مانع زندگی کردنم شده، عینِ همونی که لیزر انداخته و حتما توی استادیومه، درون خودمه.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها